0. Pojawiłaś się jak promień światła, jak urokliwe powietrze.

  Siedziałem w łazience, załatwiając pilniejszą potrzebę z telefonem w dłoni, pokonując kolejne półki Ice Towera, kiedy poczułem na swoim nosie coś mokrego. Zastopowałem grę i spojrzałem do góry, kiedy kolejna mokra kropla spadła na moją twarz. Skrzywiłem się i za razem wkurzyłem, bo jak może coś padać w mieszkaniu na środkowym piętrze apartamentowca?! No chyba, że sąsiada znów zalało. Kilka minut później stałem już pod jego mieszkaniem i waliłem pięściami w drzwi. Oczywiście na próżno, bo ten człowiek kocha wyjeżdżać i zostawiać odkręcony kran! To już drugi raz, odkąd tu mieszkam. Ojciec mnie zabije, że znów będzie musiał najmować ekipę. No, ale to nie moja wina. Stałem pod tymi drzwiami i ciągle klnąc pod nosem, szukałem numeru sąsiada w telefonie. W końcu się znalazł. Sygnał, dwa, trzy. Sekretarka, który serdecznie poinformowała mnie, że niejaki pan Montana przebywa sobie aktualnie ma Balerach. Przepięknie, idealnie, wprost zajebiście! Mi mieszkanie zalewa, a ten dupek wyleguje się pewnie na plaży z setką gołych panienek. Taki typ, z wypchanymi kieszeniami pieniędzmi. Dobra, ja też nie narzekam, ale jakiś umiar i rozum trzeba mieć, prawda?

Pierwsze co zrobiłem to pobiegłem do administracji budynku. Tamci zanim coś zrobili, w moim apartamencie mogłem na luzie hodować łabędzie! Spakowałem najpotrzebniejsze rzeczy i wpakowałem do samochodu, a dopiero po tym zadzwoniłem po pomoc do ojca. Gdy przyjechał, oczywiście zadowolony to on nie był i mruczał pod nosem, że im jesteśmy starsi, tym więcej z nami kłopotów. Powtarzam, czy to moja wina?!

Nie chciałem zwalać się do ojca, by mi wypominał remont, więc skorzystałem z okazji i pojechałem do domu mojego brata, który aktualnie przebywa sobie z dziewczyną na wakacjach. Swoja drogą... On zawsze musiał wyrywać te lepsze! Chociaż... Był jeden wyjątek w jego miłosnej karierze, który trwał za długo, zdecydowanie za długo! Jakoś tak nie lubiliśmy tej jego dziewczyny. W szczególności nie przepadał za nią Bruno, a jeżeli jemu bratowa nie podpasuje, to jest źle. 

Teraz mojego brata dopadło prawdziwe szczęście. Znalazł dziewczynę, która chyba naprawę go kocha. Wszyscy ją polubiliśmy i to nawet bardzo, bardzo. Dziewczyna jest inteligentna, ma poczucie humoru, drobna, wydaje się krucha i podatna na wszystkie zła tego świata, jest ładna! Można z nią o wszystkim porozmawiać, wysłucha, a nawet dobrze poradzi! Jeżeli on to spieprzy, to obiecuję, że nogi z tyłka mu powyrywam!

***

Tak, Rafa! Nie mogłam się doczekać momentu, kiedy zacznę udostępniać to opowiadanie! :D 

Od razu mówię, że ta historia liczy: prolog + 10 rozdziałów + epilog i jest cała pisana z męskiej perspektywy! 

I na Święta Wielkanocne życzę wszystkim zdrowia, szczęścia, smacznego jajka no i mokrego dyngusa :)

Ps. Ładnie proszę o komentarze :)